PoradyPORADYZaparcia u seniora5 kwietnia, 2020PoradyZaparcia (Verstopfung) uznawane są za chorobę przewlekłą. O ich występowaniu możemy mówić wtedy, gdy wypróżnianie występuje rzadziej niż 3 razy w tygodniu, a dodatkowo powoduje duży dyskomfort. Jak zatem należy przeciwdziałać, aby ulżyć podopiecznemu w prawidłowym funkcjonowaniu? Jak zniwelować zaparcia u seniora (Senioren)? Wraz z wiekiem częstotliwość występowania zaparć wzrasta. Szacuje się, że schorzenie to dotyka ok. 40% seniorów po 65. roku życia. Zaparcia (Verstopfung) wynikają najczęściej z problemów przewodu pokarmowego. Dyskomfort jaki im towarzyszy przyjmuje postać wzdęć, uczucia pełności, parcia na stolec oraz uczucia niepełnego wypróżnienia. Najczęstsze powody występowania zaparć Główną przyczyną są zmiany anatomiczne, do jakich dochodzi u osób w podeszłym wieku (altere Person). Wraz z wiekiem dochodzi również do obniżenia spoczynkowego ciśnienia zwieracza odbytu. Oprócz tego wpływ na występowanie tego schodzenia ma dieta ubogoresztkowa, czyli taka, która posiada zbyt małą ilość błonnika. Dodatkowo, niewielka ilość przyjmowanych płynów również ma ogromne znaczenie dla prawidłowego i systematycznego wypróżniania się. Ponadto, do częstych przyczyn zalicza się także występowanie przeszkód mechanicznych, takich jak nowotwory jelita grubego, kamienie kałowe, zwężenie jelit świadczące o chorobie Leśniowskiego – Crohna oraz zapalenie jelita grubego. Choroby ogólnoustrojowe i choroby układu nerwowego potęgują negatywny wpływ na odpowiednią perystaltykę jelit. Należy wiedzieć, że zaparcia (Verstopfung) występują również u seniorów leżących lub prowadzących siedzący tryb życia oraz w momencie przyjmowania dużych ilości leków. Jak walczyć z zaparciami? Zaparcia u osób starszych (Verstopfung bei älteren Menschen) to dość powszechny temat. Walkę z tym problemem najlepiej rozpocząć od wprowadzenia zmian w obecnej diecie. Przede wszystkim należy wprowadzić produkty bogate w błonnik, zwiększyć spożywacie płynów- głównie woda i soki owocowo- warzywne, a także zrezygnować z warzyw wzdymających, typu fasola czy groch. Warto stosować wszelkiego rodzaju probiotyki. Te naturalne to np. jogurt naturalny i kefir, ale można również skorzystać z preparatów probiotycznych zakupionych w aptece. Niezmiernie ważna jest również częstotliwość spożywanych posiłków. Najlepiej, jeśli będą one spożywane regularnie co 3-4 godziny. Powyższe przykłady, to zdecydowanie naturalne sposoby na walkę z zaparciami. Zdarza się jednak, że są one niewystarczające. Należy wówczas wspomóc się farmakologią, w tym przypadku środkami przeczyszczającymi. Niestety wraz z ich stosowaniem pojawia się również zwiększone ryzyko wystąpienia niewydolności narządów, a w tym zaburzeń wodno- elektrolitowych. Występowanie zaparć może mieć również negatywne skutki u osób, które cierpią na inne choroby przewlekłe, dlatego tak ważna jest dbałość o ich skuteczne niwelowanie. ... Czy nadmierne leczenie może stanowić zagrożenie dla seniorów?22 marca, 2020PoradyOsoby w wieku starczym bardzo często korzystają z pomocy specjalistów. Nic w tym dziwnego, bowiem wraz z wiekiem przybywa coraz większa ilość schorzeń. Niestety, korzystając ze zbyt dużej ilości specjalistów, może dojść różnic w metodach leczenia, a co za tym idzie do odwrotnego skutku w działaniu leków. Sprawdzamy, czy nadmierne leczenie (übermäßige Behandlung) może stanowić zagrożenie dla seniorów (Senioren). Veritas temporis filia est Veritas temporis filia est oznacza, że prawda jest córką czasu. W związku z tym prędzej czy później, wszystko wychodzi na jaw. Powiedzenie to idealnie sprawdza się w przypadku leczenia seniorów (Senioren). Niestety, zbyt duża rozbieżność w leczeniu może doprowadzić do tego, że stan pacjenta nie ulegnie poprawie. W takiej sytuacji należy wykonać badania uzupełniające, które wykażą, że leczenie jest nieskuteczne z powodu wzajemnego oddziaływania przyjmowanych leków. Dodatkowo, istnieje również wiele zabiegów, które nie są konieczne do stosowania wśród podopiecznych (Schutzling). Nadmierne leczenie bardzo często objawia się w przypadku podawania neuroleptyków u osób z demencją. Demencja starcza sama w sobie jest chorobą, która wiąże się z zaburzeniem funkcji poznawczych, czyli z tak zwanym otępieniem. Połączenie jej z lekami przeciwpsychotycznymi, może doprowadzić do powstania skutków ubocznych, takich jak dezorientacja, nietrzymanie moczu, a nawet do przedwczesnej śmierci. Kolejnym przykładem jest chociażby podawanie leków na obniżenie cholesterolu. Owszem, statyny- bo tak nazywają się jedne z nich- są skuteczne w przypadku osób stosunkowo młodych. Jeśli jednak są podawane seniorom (Senioren) w przedziale 70-90 lat, to ich skutek może być zupełnie odwrotny. Dzieje się tak, ponieważ satyny m.in. uszkadzają i osłabiają mięśnie, które w przypadku starszych osób (altere Person) są już wyjątkowo osłabione. Leki na obniżenie cholesterolu są skuteczne, jednak wraz z wiekiem rośnie prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych. Wśród seniorów (Senioren) bardzo często stosuje się również benzodiazepiny, czyli leki o działaniu przeciwlękowym. Niestety zdarza się, że posiadają one również działanie nasenne, co w przypadku podopiecznego (Schutzling) może doprowadzić do ryzyka upadku czy hospitalizacji. Jak należy się zachować? Przytoczone wyżej przypadki, to tylko niektóre z występujących. Ich przekaz jest jednak łatwy do zrozumienia. Zanim podejmiemy jakąkolwiek metodę leczenia, a tym bardziej jeśli planowane jest wykonywanie zabiegów, odważmy się na szczerą rozmowę z lekarzem. Przede wszystkim każdy ma prawo pytać. W związku z tym warto dowiedzieć się od lekarza, jakie są wady i zalety stosowanego leczenia oraz czy istnieją jakieś inne, być może naturalne metody, na poradzenie sobie z problemem. ... Choroby otępienne u seniora2 marca, 2020PoradyOpieka nad osobą starszą (altere Person) dotyczy nie tylko przygotowania posiłków, rehabilitacji czy podawaniu leków. Bardzo często opiekunka musi także zmierzyć się z różnorakimi chorobami. Prawdopodobieństwo opieki nad osobą, która cierpi na zespół otępienny jest bardzo duże. Jak rozpoznać jej objawy i w jakim wieku najczęściej się pojawiają? Zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem. Choroby otępienne (Demenzerkrankungen) – co to takiego? Światowa Organizacja Zdrowia określa je jako „zespół objawów wywołany chorobą mózgu, zwykle przewlekłą lub o postępującym przebiegu, charakteryzujący się klinicznie licznymi zaburzeniami wyższych funkcji korowych, takich jak pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, zdolność do uczenia się, język i ocena.” Najczęściej spotykanym objawem, który świadczy o chorobie otępiennej jest zaburzenie związane z funkcjami poznawczymi. Obejmuje nie tylko pamięć, ale także odpowiada za trudności z przyswajaniem nowych informacji. Rozwój choroby bardzo często prowadzi również do zaburzeń z porozumiewaniem się. Dochodzi do trudności językowych. Wszystkie te czynniki mają ogromny wpływ na samopoczucie seniora. Sprawiają, że podopieczny (Schutzling) staje się wrażliwy i nerwowy. Choroba otępienna sprawia, że senior (Senioren) odchodzi od dotychczasowych nawyków i zwyczajów. Zmieniają się także jego zainteresowania. Dodatkowo pojawiają się również omamy psychotyczne, omamy ze strony wzroku i słuchu, a także urojenia. Normalne więc, że podopieczny (Schutzling) staje się nerwowy i agresywny. Błędne odbieranie świata zewnętrznego sprawia, że za pomocą agresji chcą poradzić sobie z brakiem świadomości. Rodzaje chorób otępiennych Otępienie czołowo- skroniowe Stanowi 10% wszystkich chorób otępiennych. Choroba w takim samym stopniu dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Najczęściej pojawia się po 65 rż. Początek tej choroby jest trudny do zdiagnozowania, ponieważ jest w zasadzie niezauważalny. Pamięć podopiecznego jest w całkiem dobrym stanie, co może odsuwać jakiekolwiek podejrzenia. Wraz z rozwojem choroby pojawiają się problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie oraz z kontrolowaniem swoich emocji. W kolejnej fazie dochodzi do wystąpienia problemów związanych z utrzymaniem prawidłowej higieny osobistej. Choroba Picka Najczęściej występuje między 50 a 60 rokiem życia. Choroba sklasyfikowana jest, jako bardzo rzadka, bowiem dotyczy 1-7% wszystkich otępień. Najbardziej charakterystycznym elementem tej choroby jest fakt, że przyjmuje ona zróżnicowane objawy. U jednych osób będą bardziej nasilone, a u kolejnych wręcz przeciwnie. Choroba Picka to choroba genetyczna. Otępienie naczyniopochodne i mieszane Ten rodzaj otępienia dotyka 10% seniorów. Dotyczy przede wszystkim zaburzeń poznawczych. Rozpoznanie otępienia naczyniopochodnego jest procesem bardzo złożonym. Do najczęstszych przyczyn, które mają wpływ na wystąpienie tego rodzaju otępienia są choroby małych naczyń, niedotlenienie mózgu, poudarowe uszkodzenie mózgu oraz miażdżyca.... Senior z reumatyzmem11 stycznia, 2020PoradyReumatyzmem (Rheumatismus) określa się całą grupę schorzeń, które dotyczą zmian w tkance łącznej, głównie w stawach. Choć zdarza się, że reumatyzm występuje u osób młodych, to jednak w większości uważany jest za chorobę osób starszych (altere Person). Niestety schorzenie to jest nieuleczalne, dlatego warto wiedzieć jak skutecznie podnieść komfort życia podopiecznego (Schutzling) dotkniętego tą chorobą. Reumatoidalne Zapalenie Stawów RZS zaliczane jest do chorób autoimmunologicznych. Jej rozwój polega na błędnej identyfikacji komórek organizmu przez układ odpornościowy. Organizm, rozpoznając komórki za obce rozpoczyna proces ich niszczenia, co prowadzi do rozwoju reumatyzmu. RZS najczęściej objawia się jesienią, kiedy występują największe zmiany pogodowe, następują gwałtowne skoki temperatury, a także wzrasta poziom wilgoci w powietrzu. Symptomem, który najczęściej świadczy o występującym reumatyzmie jest przede wszystkim ból we wszystkich stawach. Może obejmować pojedyncze stawy, np. nadgarstek lub większą część kręgosłupa. Dolegliwości bólowe reumatyzmu są na tyle duże, że osoby nim dotknięte nie mogą normalnie funkcjonować. Dodatkowo, oprócz bólu wokół zaatakowanych miejsc, może pojawić się obrzęk i zaczerwienienie. Zaawansowane objawy mogą doprowadzić nawet do upośledzenia funkcji stawu, które może objawiać się ograniczonym lub całkowicie uniemożliwieniem ruchu. Jak opiekować się seniorem (Senioren) cierpiącym na reumatyzm? Opieka nad podopiecznym (Schutzling) dotkniętym reumatyzmem dotyczy przede wszystkim regularnego podawania leków, zleconych przez lekarza, a także dbałość o aktywność ruchową seniora (Senioren). Dodatkowo, warto mieć na uwadze, że odpowiednia dieta ma ogromny wpływ na łagodzenie dolegliwości związanych z chorobą. Przede wszystkim w diecie seniora powinny znaleźć się kwasy omega-3, które mają bardzo korzystny wpływ na stan stawów, a także wykazują działania przeciwzapalne. Bardzo wartościowe są także produkty zawierające kolagen. Każda opiekunka musi mieć świadomość, że reumatyzm bardzo często wiąże się z bólem w obrębie stawów. Dlatego warto zadbać o odpowiednią motywację podopiecznego do aktywności ruchowej, a przynajmniej do krótkich spacerów. Jeśli odbywają się one w zimniejszych porach roku, trzeba zadbać o ubiór, który będzie stosowny do temperatury panującej za oknem. Jakakolwiek choroba związana, np. z przeziębieniem i ewentualne jej powikłania mogą mieć wpływ na rozwój zmian reumatycznych. Warto mieć również na uwadze, że zapewne konieczna będzie także pomoc w codziennych czynnościach i higienie. Jeżeli jednak stadium choroby jest już bardzo zaawansowane, to oprócz powyższych wskazówek należy zadbać również o odpowiednią opiekę fizjoterapeuty. ... Odleżyny (Dekubitus) – jak sobie z nimi radzić?2 stycznia, 2020PoradyBardzo często zdarza się, że podopieczny (Schutzling), który znajduję się pod naszą opieką jest osobą leżącą. Ten stan niewątpliwie wiąże się z potrzebą szczególnej opieki. Ponieważ osoby leżące są szczególnie narażone na pojawienie się odleżyn, warto wiedzieć jak sobie z nimi radzić. Zachęcamy do zapoznania się ze skutecznymi sposobami zapobiegania odleżynom. U osób starszych (altere Person), które z powodu choroby lub innych sytuacji życiowych są zmuszone do ciągłego leżenia, pojawiają się odleżyny. Najczęściej występują w miejscach, które narażone są na długotrwały ucisk, czyli np. kość ogonowa czy pośladki. Do najczęstszych przyczyn powstawania odleżyn zalicza się: niedobory witamin, niedokrwistość, konieczność podłączenia cewnika, brak zmiany położenia, zaniedbanie pierwszych oznak odleżyn, nieprawidłowo osuszone ciało po kąpieli, długotrwałe unieruchomienie, Jak przeciwdziałać Aby uniknąć lub zminimalizować ryzyko wystąpienia odleżyn (Dekubitus), należy stosować się do kilku ważnych zasad. Przede wszystkim opiekunka musi dbać o częstą zmianę pozycji seniora (Senioren). Miejsca, które są szczególnie narażone na pojawienie się odleżyn należy ochronić za pomocą podkładów. Lepiej unikać twardych wałków jako podkładek, ponieważ mogą potęgować wystąpienie odleżyn. Do zadań opiekuna należy również systematyczne oklepywanie miejsc narażonych, ponieważ pozwala na poprawienie ukrwienia. Od dłuższego czasu na rynku występują specjalistyczne materace przeciwodleżynowe, które zdecydowanie poprawiają komfort podopiecznego (Schützling). Oprócz tego należy zadbać o prawidłową higienę. Systematyczne mycie powinno zostać wzbogacone o precyzyjne osuszanie skóry, a następnie jej odpowiednie natłuszczenie z zastosowaniem kosmetyków pielęgnacyjnych. Jeżeli odpowiednia profilaktyka zawiodła, warto wiedzieć, jak radzić sobie już z występującymi odleżynami. Po pierwsze należy wyposażyć się w opatrunki koloidowe, które naklejane są na odleżynę, a ich skuteczność wynosi 7-10 dni. Lepiej unikać zasypek domowej roboty, ponieważ mogą zakazić ranę, a w konsekwencji utrudnić jej gojenie. Jeśli rany są bardzo głębokie, trzeba je zaleczyć chirurgicznie. Według skali Torrance’a występuje 5 stopni odleżyn: I stopień: zaczerwienienie, które blednie po nacisku, II stopień: zaczerwienienie nie znika, pomimo nacisku, III stopień: pęcherze, pęknięcia naskórka i głębokie rany, wokół których występuje rumień i obrzęk, a na ich dnie pojawia się żółta ciecz, IV stopień: odleżyna występuje na skórze i tkance podskórnej, a na jej dnie widoczna jest martwica, V stopień: martwica występuje w bardzo zaawansowanym stadium, rany są bardzo głębokie i następuje obumarcie tkanek. Dodatkowo pojawia się charakterystyczny i nieprzyjemny zapach. ... Nietrzymanie moczu wśród osób starszych20 listopada, 2019PoradyDla każdego człowieka higiena osobista, stanowi jedną z ważniejszych potrzeb, która pozwala na swobodne funkcjonowanie w społeczeństwie. Wraz z wiekiem może dochodzić do zaburzeń, powodujących nietrzymanie moczu. Inkontynencją, zagrożone są głównie osoby starsze. Choroba ta, częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Jak więc opiekować się podopiecznym (Schutzling), która zmaga się z takim problemem? Senior (Senioren) zmagający się z problemem inkontynencji, nie jest w stanie samodzielnie ocenić potrzeby oddawania moczu bądź stolca. Brak świadomości sprawia, że opieka nad taką osobą wymaga zastosowania pieluchomajtek, które pozwalają zadbać o odpowiedni komfort podopiecznego. Trzeba wiedzieć, że występują dwa rodzaje inkontynencji: moczowa i kałowa, a ponadto każda z nich może występować w wersji lekkiej i średniej lub ciężkiej i bardzo ciężkiej. To właśnie od jej rodzaju zależy dobór odpowiednich pieluch. Rozmiar pieluchomajtek należy dopasować w taki sposób, aby nie były zbyt ciasne, ponieważ będą powodować otarcia i dyskomfort, za duże natomiast będą przeciekać z boku. Może zdarzyć się tak, że za pierwszym razem źle dopasujemy potrzebny rozmiar. W związku z tym warto zabezpieczyć łóżko podkładem higienicznym. Co dalej? Oprócz zastosowania środków pomocniczych, opieka nad seniorem (Senioren) powinna odbywać się także za pomocą odpowiednich technik, które pozwolą uzyskać maksimum komfortu dla naszego podopiecznego (Schutzling). Każda pielucha powinna być zmieniana każdorazowo po zrobieniu stolca i w zależności od stopnia przemakalności, w optymalnych odstępach czasowych po oddaniu moczu. Ponadto, zmiana pieluchy powinna być poprzedzona krótką higieną części intymnych. Za pomocą chusteczek lub ręczników delikatnych w dotyku, należy przeprowadzić rytuał czynności pielęgnacyjnych. W ten sposób zapobiegniemy powstawaniu niebezpiecznych odparzeń i otarć, a co najważniejsze zakażeniom dróg moczowych. Dyskomfort, jaki może spowodować nietrzymanie moczu jest na tyle duży, że często wiąże się również z odczuwaniem uczucia skrępowania. Należy więc zadbać o to, aby proces zmiany pieluchy odbywał się w miarę możliwości sprawnie i bez zbędnego nagłaśniania sprawy. Inkontynencja wśród osób leżących jest wręcz zjawiskiem naturalnym, dlatego nie należy obwiniać ich winą, za konieczność zmiany pieluchy i przeprowadzenia niezbędnych czynności pielęgnacyjnych. Przy zastosowaniu odpowiedniej techniki, możemy szybko i sprawnie zadbać o odpowiedni komfort podopiecznego (Schutzling). Pamiętajmy, aby dla osób leżących stosować zabiegi pobudzające krążenie w tkankach, a w tym nacieranie i oklepywanie....
